Azogires in the early 70s even before thef amous at the time  glass windows in our Cafe

 Ευχαριστώ πολύ τον Γεώργιο Πλαστήρα Αντωνοβαρδάκη για τιν Φωτογραφία  που μου έστειλε , προήρθε από το αρχείο του Αείμνηστου Πατερά του . Πρέπει να έχει τραβηχτεί αρχές η μέσα δεκαετίας  του 70 στο Καφενείο μας .Βλέποντας τη Θεια μου και τη Γιαγιά μου όπως ήταν τότε μου δίνει ιδιαίτερη χαρά .Είναι μια εποχή που θα ήθελα πολύ να ζήσω , καθώς στο χωριό λειτουργούσαν 3 καφενεία το εμπορικό πολύ μαγαζάκι του Συγχωρεμένου του Νίκο παπαδογιανάκη Ο οποίος είχε καταφέρει σε ένα μικροσκοπικό χώρο να έχει καφενείο –Μίνι Μάρκετ ,να κάνει τον έμπορο  Λαδιού , αγοράζοντας από τα παιδιά τα λεγόμενα απομάζουλα ,το Ελαιουργείο και Μύλος του χωρίου ακόμα σε λειτουργία . Και κάθε Γειτονιά να σφύζει από Ζωή , Εδώ βλέπω τη Θεια μου αλλά και τη Γιαγιά μου  με τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους  , ενώ σήμερα με τόσες ανέσεις που διαθέτει η κοινωνία μας ζούμε στη μιζέρια και στη δυστυχία , μιας  και στη ζωή μας δεν έχουμε πλέον σταθερούς στόχους όπως είχαν  η Πρόγονοι  μας .